Καταδικάζω..

Επειδή οι καταδίκες είναι προαπαιτούμενο σήμερα για να είσαι δημοκρατικός πολίτης, αποφάσισα και εγώ να καταδικάσω τη Βία! Από όπου και αν προέρχεται...

Καταδικάζω τη βία του εργοδότη που λέει ότι θα μου δώσει 500€ για δουλειά χωρίς ωράριο. Και αν μ’ αρέσει! Νύχτα τα βγάζω, νύχτα τα βάζω, τί έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Καταδικάζω τη βία του κράτους που βλέπει και δεν με προφυλάσσει από τον βιασμό.

Καταδικάζω τη βία αυτών που προσπαθούν να με πείσουν ότι έτσι είναι η κρίση και ότι πρέπει να δουλεύω σε αυτές τις συνθήκες.

Καταδικάζω αυτούς που με θεωρούν ηλίθιο που δεν μου αρέσει η εκμετάλλευση.

Καταδικάζω τον εργοδότη που με αναγκάζει να δουλεύω Σαββατοκύριακα, χωρίς ξεκούραση.

Καταδικάζω την εταιρεία που μου ήπιε το αίμα και το εργασιακό στρες που με σκότωσε...

Καταδικάζω τη βία του κράτους όταν μου φορολογεί το σπίτι που έχει ήδη φορολογήσει τόσες φορές.

Καταδικάζω τη βία που με αναγκάζει το χειμώνα να μην μπορώ να ζεσταθώ.

Καταδικάζω αυτούς που ρίχνουν δηλητήριο στο νερό μου και καταστρέφουν το χωριό μου.

Καταδικάζω το γεγονός ότι ενώ πληρώνω εισφορές δεν έχω υγεία.

Καταδικάζω το γεγονός ότι ενώ πληρώνω εισφορές δεν έχω παιδεία.
Καταδικάζω όσους μου στερούν την δικαιοσύνη.

Καταδικάζω την βία προς τον ανήμπορο συνταξιούχο, που πρόσφερε μια ζωή και τώρα πεθαίνει σαν το σκυλί στ’αμπέλι.

Καταδικάζω τη βία που με δένει, που μου λέει τί επιτρέπεται να σκέφτομαι και τί όχι.

Καταδικάζω αυτούς που μου στερούν την γλώσσα. 

Καταδικάζω αυτούς που μου επιβάλουν life style.

Καταδικάζω την ποινικοποίηση των ιδεών.

Καταδικάζω την ποινικοποίηση της πάλης.

Καταδικάζω όποιον με λέει «φασίστα» γιατί όταν μου ασκούν βία, θυμώνω.

Καταδικάζω τον βιαστή που μου κλείνει το στόμα και μου λέει να μην φωνάζω.

Καταδικάζω αυτούς που προδίδουν την πατρίδα μου για το κέρδος.

Καταδικάζω αυτούς που λένε ότι αγαπάνε την πατρίδα μου για να τους ψηφίσω, ώστε να την προδόσουν για το κέρδος.

Καταδικάζω αυτούς που λένε ότι αν φωνάξω όταν με βιάζουν είμαι φασίστας.
Καταδικάζω την λογοκρισία.
Καταδικάζω την αυτολογοκρισία.
Καταδικάζω όσους καταπατούν την αξιοπρέπειά μου.
Καταδικάζω όσους προσβάλουν την προσωπικότητά μου.

Καταδικάζω την ψυχολογική βία και τον κοινωνικό στιγματισμό, γιατί όταν η ζωή μου γίνεται κουρέλι, εγώ τρελαίνομαι, αλλά αυτό είναι κάτι που απαγορεύεται. Δια ροπάλου.

Καταδικάζω το ότι πρέπει οπωσδήποτε να είμαι καλά, με τη βία!

Καταδικάζω αυτούς που μπαίνουν στην καρδιά μου και μου κλέβουν τα όνειρα και τα σκοτώνουν.

Ευχαριστημένοι; 

Ιστορία

Κυριακή απόγευμα και δεν μπορώ να διώξω την αλλόκοτη αίσθηση ότι πρέπει να διαβάσω Ιστορία για το διαγώνισμα αύριο. Μισούσα τις Κυριακές τα απογεύματα. Μισούσα που ήμουν αναγκασμένη να διαβάσω Ιστορία. Τότε βέβαια δεν έπινα κρασί, τώρα πίνω και είναι αυτό μια κάποια παρηγοριά. Το Κυριακάτικο απόγευμα είναι τόσο βαρύ όσο τα όνειρα της ζωής που δεν πραγματοποιήθηκαν. Είναι λες και όλη η απογοήτευση του κόσμου χτυπάει την πόρτα σου. Ευτυχώς το κρασί σαν λήθη σκεπάζει ελαφρώς τα φαντάσματα.

Ο μισός μου εαυτός θέλει να συνεχίσει να γράφει, ο άλλος μισός να δει μία season West Wing και ο τρίτος μισός να διαβάσει την βιογραφία του Άρη Βελουχιώτη. Είναι καιρός να συμφιλιωθώ με την Ιστορία... Ο τρίτος μισός πάντα νικάει.